Ак җирлеккә күкчәчәкләр төшкән күлмәктән, ак яулыгын артка чөеп бәйләгән, төенчекләр, сумкалар арасында гаҗәеп гади күренгән чал чәчле хатынга берәү дә игътибар итми кебек. Бу вокзалда аның карашларына чагылып меңнәр үтте. Вокзалларның ул ниндиләрен генә күрмәде: агач, йә кирпечтән салынганнарын да, җылы вә салкыннарын да, якты һәм караңгыларын да. Вокзаллар хәленә керде: йөрәк әрнүләре белән аны һәрчак вокзаллар сыендырды. Каршы алдылар, озатып калдылар. Вокзаллар аның гомер тукталышлары иде.
